Faer

Olist

Aby przybyć do dworku należy iść ku zardzewiałej furtce po drodze z maleńkich białych kamyczków. Nad nią zwieszają się czarne róże - ulubione kwiaty Lorien. Cała posesja jest otoczona dookoła wielkim ogrodem, w którym rosną przeróżne gatunku krzewów mieniących się różnymi kolorami zależnie od pory roku.Trawa zawsze jest równo przystrzyżona. Centrum ogródu jest duża fontanna z chińskimi ornamentami. Niedaleko fontanny wzniesiono małą altankę porośniętą bluszczem. Wchodząc do niej po schodkach zauważamy ławkę i kilka krzeseł oraz duży, drewniny stół. Stąd rozpościera się widok na resztę ogrodu: sad, w którym nie brak przeróżnych owoców i mały staw, pełen złotych rybek, jego brzegi porasta trzcina, a taflę zdobią kwiaty lilii. Na posesji znajdziemy bardzo wiele odmian roślin, od zwykłych fiołków, po te nieznane w tych okolicach.

Dwór zbudowany jest ze śnieżnobiałego kamienia. Ciemnę, sosnowe drzwi i okna świetnie prezentują się na jego tle. Aby wejść do środka musimy przekroszyć kilka schodków. Ciężkie kolumny wykonane również ze śnieżnobiałego kamienia podpierają daszek ochraniający ganek, na którym ustawiona jest ławka.

Wchodząc do środka stajemy w długim, ciemnym holu. Pod ścianą ustawiono bogato zdobioną komodę, na której spoczywa biała haftowana serwetka i kryształowy wazonik ze świeżo ściętymi goździkami. Znajdują się tutaj drzwi do małej łazienki. W oknach wiszą białe firanki. Na końcu holu widnieją czarne drzwi do piwnicy z winem. Na zakurzonych półkach równo poukładane są jedne z najstarszych i najlepszych win.
Z holu przez łuk przechodzimy do jadalni. Jest to duże pomieszczenie z marmurowym kominkiem. Przez duże okna wpada wiele światła, po bokach wiszą bordowe aksamitne zasłony. Po środku stoi duży, dębowy, ośmioosobowy stół przykryty śnieżnobiałym obrusem, na którym po środku stoi wazon czarnych róż. Wkoło niego poustawiane są krzesła obite w czarny aksamit. W rogach pomieszczenia ustawiono kandelabry, w każdym po pięć świec, które nadają niesamowity, romantyczny nastrój podczas kolacji. Jedną ze ścian zdobi duży olejny obraz przedstawiający Królewski Pałac w krainie Vertiniss. Pod jedną ze ścian stoi wysoki dębowy kredens – tutaj przechowywana jest bogato zdobiona zastawa, kryształowe kieliszki i rodowe srebra. W jego dolnej części zamknięte są różne trunki, gotowe do wypicia. Jedynie na srebrnej tacy stoi kryształowa karafka z winem i kilka kieliszków. Podłoga przykryta jest ręcznie wyszywanym dywanem.

Kuchnia została pomalowana na biało, a podłogę pokryto dębowym parkietem. Tutaj także szafki wykonano z drewna dębowego. Pomiędzy nimi stoi zabytkowy piecyk. Na ścianach wiszą mosiężne garnki. W oknach powiewają białe firanki, a na parapetach w małych doniczkach rosną zioła przydatne w kuchni, dzięki czemu dostępne są zawsze świeże. U pułapu wiszą suszone mięsa i zioła. W szafkach głównie stoją przyprawy. Na jednej z nich umieszczono ciężki kamienny zlew. Tak jak w całym domu i tu panuje nieskazitelny ład i porządek. Na ścianach wiszą świeczniki i ozdoby wykonane z jarzębiny, zbóż i suszonych kwiatów. Kuchnia to pomieszczenie bardzo dobrze nasłonecznione. Znajdują się w niej drzwi wyjściowe na tyły domu i zejście do piwnicy.

Salon jest miejscem gdzie w długie zimowe wieczory najczęściej się przesiaduje, czytając książkę lub popijając herbatę z przyjaciółmi. Nasz wzrok od razu przykuwa ogromny kamienny kominek, na którym ustawiono obrazki i wazonik z cudownie pachnącym bzem. Na ścianie z kominkiem wbudowano kamienne półki, na których stoją książki będące podręczną biblioteczką. W oknach wiszą kremowe zasłony opadające na podłogę. Po środku pokoju ustawiono kanapę i fotele obite w kremowy aksamit. Przy nich stoi jesionowy stolik do kawy, na którym postawiono świecznik z pięcioma świecami. Jesionową podłogę przykryto małym okrągłym dywanikiem. W jednym z rogów umieszczono wysoką palmę w dużej donicy. Przy fotelu stoi kandelabr z pięcioma świecami. Ciekawym meblem jest tutaj fortepian wykonany z najlepszego ciemnego hebanu. Stoi dumnie pod oknem, na zdobionym pulpicie rozłożona jest książka z nutami, a obok niego stoi obszyte kremowym aksamitem obrotowe krzesło. Pani domu gra na nim dość często, a robi to znakomicie.

Na piętro prowadzą masywne schody wykonane prawie jak wszystko z dębu. Przykryto je grubym dywanem. Bogato zdobiona poręcz stanowi ozdobę samą w sobie. W górnym korytarzu stoi stoliczek, a na nim flakonik z dwoma tulipanami. Obok niego ustawiono fotel obszyty aksamitem.

Sypialnia pani domu jest pomieszczeniem, do którego przez okna wpada dużo światła. Pod jedną ze ścian stoi ogromne dębowe łoże z baldachimem. Pościel wykonano z czarnego aksamitu. Po bokach znajdują się dwa stoliczki – na jednym z nich stoi mały kandelabr, a na drugim kryształowy flakonik z bratkami. W pokoju stoi również dębowa szafa z lustrem pełna przeróżnych strojów i fotel obity czarnym aksamitem. Pokój ten ma połączenie z gabinetem.

Na piętrze znajdują się jeszcze dwie sypialnie służące jako pokoje dla gości. Każda ma podobny wystrój. Znajdują się w nich: duże łoże z aksamitną pościelą, szafa, fotel i toaletka. Do każdej z nich przylega łazienka. Wyłożone najlepszymi kafelkami, z dużą wanną zagłębioną w podniesieniu. Na jej bokach stoją świece, płyny do kąpieli i kwiaty w kryształowych flakonikach. Umywalka stoi naprzeciwko wanny, a nad nią wisi duże lustro.

Gabinet to miejsce pełne książek i pergaminów. W centrum stoi masywne dębowe biurko z wygodnym fotelem obitym czarnym aksamitem. Na biurku leżą pergaminy, kilka otwartych ksiąg, kałamarz z piórem, kandelabr, przycisk do papieru w kształcie głowy jelenia i inne rzeczy. Naprzeciwko fotela stojącego za biurkiem ustawiono drugi, dla osób przyjmowanych w gabinecie. Za biurkiem znajduje się duże półokrągłe okno. Pod ścianami stoją półki uginające się pod ciężarem książek. Znajduje się tutaj również wysoki barek, w którym znajdują się kryształowe kieliszki, dwie karafki z winem i brandy oraz mosiężna misa z orzechami. Ciepło pozyskiwane jest z kominka, na który rozpościera się widok zza biurkiem.

Strych to miejsce, w którym gromadzi się niepotrzebne meble i ozdoby. To prawdziwa skarbnica. Nikt dokładnie nie wie co się na nim znajduje. Jedynym źródłem światła jest tutaj okrągłe okno. Wszędzie nagromadzone jest pełno kurzu, a u pułapu wiszą suszone zioła.

Cały dwór prezentuje się wspaniale wśród innych równie pięknych domów. Widać, że właścicielka i wykonawcy włożyli w jego wykonanie wiele ciężkiej pracy. Wszystko wydaje się doskonale zadbane, co dodatkowo wpływa na estetykę budowli.

Lorien

Szła ku domowi wraz z towarzyszką po bałej drodze. Szybkim ruchem otworzyła furtkę.Kocham te kwiaty - powiedziała pełna podziwu koloru róż. Trzymając za rękę Skylli doprowadziła ją do ogrodu. Zaczekaj tutaj - powiedziała wskazując na altankę zaraz przyniosę herbatę. Weszła po schodkach i otworzyła drzwi do posiadłości. Chwilę po tem znalazła się w kuchni gdzie postawiła imbryk na kuchnię i czekała aż woda się zagotuje. Na blaszanej tacy postawiła dwie filiżanki z zieloną herbatą i talerzyk z ciasteczkami. Wyszła z kuchni trzymając w jednej ręce tace a drugą zamykając drzwi. Zeszła do ogrodu i weszła do altanki. Postawiła tacę na stoliku i powiedziała - Częstuj się...

Skylii

Dziękuję za zaproszenie Uśmiechnęła się [romieniście do towarzyszki. Wzięła do ręki filiżankę z gorącą cherbatą i wypiła mały łyk napoju. Jej wzrok wędrował po ogrodzie.

Lorien

Jesteś tutaj zawsze mile widziana. Wzięła jedno z ciasteczek i nadgryzła kawałek.

Skylii

Bardzo dziękuję za te miłe słowa... uśmiechnęła się znowu i wzięła łyczek cherbaty. Bardzo dobra ta cherbata, gdzie ją Pani kupiłą ?

Lorien

Uśmiechnęła się promiennie. Sprowadziłam ją z mojego rodzinnego miasta, miło mi, że pani smakuje.

Skylii

A jeśli można mi spytać ... dlaczego przeniosłaś się tutaj ? zapytała z nutką ciekawości w głosie

Lorien

W moim rodzinnym kraju zaczęło robić się bardzo niebespiecznie. Sugaci napadli na moją rodzinę i zabili moją matkę i mojego ojca - po tych słowach przerwała, nie chciała zdradzać całej historii. *Nie teraz...* i tak właśnie po długiej drodze przeprowadziłam się tutaj.

Skylii

Przepraszam, że naruszyłam tak nieprzyjemny temat ... w jej głosie można było usłyszeć skruchę. *Dlaczego zawsze zadaje głupie pytania ?*

Lorien

Nic nie szkodzi... - po chwili dopowiedziała mam nadzieje,że zostanę tu na dłużej niż powinnam.

Skylii

Ja też mam nadzieję, że zostaniesz tutaj na dłużej Lekko się uśmiechnęła. *Jak to dobrze, że niejest taka jak ja ...bardzo wrażliwa* A gdzie jest twój smok ? przypomniała sobie o istnieniu trworzenia ...

Lorien

Po chwili zadumy odpowiedziała - pewnie roskoszuje się wolnoścą.Zaczęła jeść następne ciastko, a potem popiła łykiem herbatki.

Skylii

To on nie jest zawsze przy tobie ? ze zdomieniem zadała pytanie wytrzeszczając oczy. Wzięła większy łyk już chłodniejszej cherbaty.

Lorien

Jest wtedy kiedy go potrzebuje, gwiżdże i przybywa na wezwanie.

Skylii

Aha, to tak... zamyśliła się na chwilę dobrze, że wyprowadziłaś mnie z błędu uśmiechnęłą się i wypiła kolejny łyk cherbaty.

Lorien

Może przejdziemy się po ogrodzie, jak dawno tu nie byłam - zaproponowała.

Skylii

Dobry pomysł wzięła jeszcze jeden, ostatni łuk cherbaty i wstała o czekując reakcji Lorien.

Lorien

Wstała i podprowadziła Skylli nad fontanne. Kocham to miejsce, przypomina mi rodzinne strony.

Skylii

Szła wolnym krokiem To dobrze, mój dom odbiega jak najdalej od przeszłości, ale ty chyba tego niechcesz i to widać. podziwiała piękno ogrodu i wdychała aromat wonnych kwiatów.

Lorien

Nie, wszystkie wspomnienia chciałabym zamknąć w jakiejść szkatułce i wracać do nich o każdej porze. Niestety to niemożliwe a pamiątki po nich zostawiają tylko delikatny ślad w moim umyśle.

Skylii

Rozumiem...kiedy Pani kupiła ten dom ? *niegrzecznie tam przeskakiwać z tematu w temat... ale niektóre sytuacje tego wymagają* pomyślała, jej spojrzenie utkwiło w pięknych różach.

Lorien

Ostatnio... - odpowioedziała wymijająco. Dotknęła ręką zimnej tafli wody fontanny.

Skylii

no tak... zamyśliłą się, wiedziała, że rozmowa się nieklei, musiała coś wymyśle, tylko co ? Chyba powinnam już sobie pójść ... powiedziała wkońcu bezbarwnym głosem.

Lorien

Dlaczego? Może mogłabyś zostać na trochę u mnie? - zapytała jakby obudzona ze snu.

Skylii

Muszę iść do swojego domu, ale z przyjemnością odwiedzę Cię tu jeszcze raz, jeśli oczywiście będę mogła. uśmiechnęłą się nieśmiało. Odprowadzisz mnie do furtki ? spytałą przyjacielsko wstając.