Faer

Olist

Budynek jest dosyć duży. Jest zbudowany z pożółkłej cegły. Do wejścia prowadzą marmurowe schody. Wewnątrz widnieje duże biurko, parę taboretów oraz wiele lamp naftowych. po przeciwnej stronie przedsionka znajduje się długi korytarz prowadzący do drzwi poszczególnych sal. Na piętrze, także jest wiele gabinetów, jak również bogato urządzona poczekalnia, w której poustawiane zostały pod ścianami wielkie, drewniane regały, zaś na środku pomieszczenia stoi okrągły stół i poprzysuwane do niego puchate fotele.

Pracownicy Lecznicy:
- medyk - 5 000 dukatów
- 4 pomocników - 2 500 dukatów
- 2 sprzątaczki - 600 dukatów

Scarlett

weszła do lecznicy rozglądając się po swoim miejscu pracy...jak tu zawsze jest tak pusto to co ja tu robię? mruknęła sama do siebie i podązyłą w stronę jakiegoś gabinetu... rozejrzała się.... i zaczęła przesuwać meble w inne miejsca..po przesunięciu regału rozejrzała się znowu i powiedziała cicho -juz lepiej ale nadal coś... urwała i znów wzięła się za przemeblowywanie

Olist

Powoli opadała na ziemię razem ze Skylii "przepieszoną" przez ramię. Opuściła ją na ziemię, a po chwili sama stała na kamiennym chodniku wyłożonym przed lecznicą. No to idziemy. Spojrzała za Skylii, po czym weszła do budynku.

Skylii

Rozejrzała się uwarznie po lecznicy, ale lekko zamazanym wzrokiem Gdzie teraz idziemy ? zapytała tak cicho, że kobieta z trudem ją usłyszała.

Olist

Do twojego pokoju. Zaczeła stąpać po kamiennych schodach prowadzących na górę. Otworzyła jakieś skrzypiące drzwi i ruchem nadgarstka przywołała Skylii. Odo twoje postanie. Zaczekaj tu na mnie. Wyszła z pokoiku i doszła do Scarlett. Dzień dobry. W pokoju na przeciwko leży kobieta, proszę się nią jak najszybciej zająć. Ponownie otworzyła drzwi pokoiku i usiadła na miękkim fotelu.

Skylii

*poraz pierwszy w życiu doświadczyłam takiej opieki* zawsze musiałą radzić sobie sama w jej miasteczku. Teraz spokojnie czekała na pomoc, co innego mogła by teraz zrobić ?

Olist

Już Ci lepiej? Wstała i zaczęła kręcić sie po pokoju w oczekiwaniu na Scarlett.

Scarlett

podążyła do pokoju obok i spojrzała na Skylii...Witam, witam powiedziała z uśmiechem i podeszła do niej.. Spojrzała jej krótko w oczy i spytała spokojnie
-Cóżeś piła?

Skylii

Tylko jeden kielich wódki z sokiem porzeczkowym... było jej głupio. Spojrzała na Olist a zaraz później na Scarlett, z mina zbitego psa.

Scarlett

usmiechnęła się wesoło -kielich tak? na pijaną nie wyglądasz raczej na taką z zatruciem pokarmowym-mruknęła cicho- ile razy w swoim życiu piłaś wódkę z sokiem?

Olist

Spojrzała na Scarlett, a kolejnie na Skylii i usmiechnęła się, po czy usiadła obok kobiety (Skylii).

Skylii

To był pierwszy raz *i ostatni...* spojrzała najpierw na Scarlett i zaraz potem wtopila swe spojrzenie w ścianie gabinetu.

Scarlett

zaczęła się cicho śmiać -przepraszam bardzo... -powiedziała uspokajając się i zachowując powagę...spojrzała znów na Skylii -twój organizm nie jest przyzwyczajony do takich mocnych trunków ale z pewnoscią od nich nie umrzesz... pij dużo wody i prześpij się najlepiej- uśmiechnęła się wesoło... -a teraz ktoś chce herbaty?

Skylii

Nie dziekuję. powiedziała pewnym głosem w który było słyszeć lekką złość. Wstała z łużka lekko się chwiejąc, Do widzenia i dziękuję za pomoc. Wyszła z gabinetu.

Olist

Ja poproszę. - powiedziała cich po czy dodała - Martwię sie o Skylii, nie jest w najlepszym stanie, a nie ma ochoty poleżeć tu trochę i wypocząć.

Skylii

Truszkę osaczona wspomnieniami ostatnich godzin opuściła w ciszy, którą przerywałą tylko rozmowa kobiet, budynek lecznicy.

Scarlett

spojrzała za Skylii poczym wyszła z gabinetu i wróciłą z dwoma kubkami gorącej herbaty... podała kubek Olist i usmiechnęła się lekko...-trochę się martwię o Skylii.. czasem zachowuje się tak jakby nie miała żadnej energi ani chęci do życia...a ja nie wiem jak moge pomóc... denerwuje mnie to

Olist

Wzięła kubek z gorącą herbatą od Scarlett i powoli zaczęła pić. Może wybierzemy się w inne miejsce? - zaproponowała. Po chwili myślenia dodała - Możemy iść do mego zamku. Uśmiechnęła sie promiennie.

Scarlett

-jeżeli tam jest choć trochę ciekawiej to z chęcią... uśmiechnęła się wesoło...

Olist

No, to ruszajmy. - powiedziała, po czym pociągnęła Scarlett za rękę.